Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
17/11/17
13/11/17
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ…ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ-ΣΕ ΜΕΝΑ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ
Πώς μπορεί η γιαγιά ΜΟΥ να μην είναι πλέον κομμάτι της ζωής μου; Που πήγε τώρα; Πότε θα την ξαναδώ; Ποιος θα μου διαβάζει παραμύθια; Ποιος θα μου εξιστορεί ιστορίες;
Λένε ότι οι ψυχές γίνονται σύννεφα κι αναλόγως την διάθεσή σου πράττουν,
παραδείγματος χάριν όταν κλαις βρέχει...
Λες γι’ αυτό να είναι αλμυρή κάποιες φορές η βροχή;;
Αστέρια γίνονται ΘΑΡΡΩ.
Αστέρια γίνονται που λάμπουν, που μας κοιτάζουν και προσέχουν από ψηλά…
Η παντοτινή αγάπη δεν χάνεται ό,τι και να γίνει.
Τη συντηρούν και την ενδυναμώνουν οι ωραιότερες αναμνήσεις. οι αγαπημένοι
μας παραμένουν για πάντα στην καρδιά μας σαν ο πολυτιμότερος θησαυρός.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)